Варыянт парламенцка-прэзідэнцкай рэспублікі
Значыць, «чыстыя» формы кіравання маюць недахопы, якія асабліва выяўляюцца ў пераходных грамадствах. Для парламенцкай рэспублікі аказваюцца характэрныя нестабільнасць ураду, частыя ўрадавыя крызісы і адстаўкі. Прэзідэнцкая ж рэспубліка мае тэндэнцыю да прэзідэнцкага аўтарытарызму.
Таму, як ужо казалася, ў апошнія дзесяцігоддзі адбываецца ўзаемнае ўспрыманне, перапляценне розных форм, узнікаюць розныя варыянты змяшанай, «гібрыднай» формы кіравання. На нашую думку, ў будучым канстытуцыйны працэс у Беларусі будзе прасоўвацца у кірунку парламенцка-прэзідэнцкай формы кіравання. Яна найбольш гарманічна спалучае перавагі парламенцкай і прэзідэнцкай сыстэм дзяржаўнага ладу.
Права парламента на змену прэм`ер-міністра і урада забяспечвае гнуткасць тэрмінаў знаходжання кабінета ва уладзе, магчымасць сваечасовай карэкцыі палітычнага курса і тым самым значна памяншае небяспеку канфліктаў паміж выканаўчай уладай і парламентам. Права ж прэзідэнта ў пэўных, строга азначаных канстытуцыяй, выпадках распускаць парламент і прызначаць новыя выбары з`яўляецца моцнай зброяй супраць узнікнення шматлікіх урадавых і парламенцкіх крызісаў і тымсамым замацоўвае стабільнасць урада.
Няцяжка заўважыць, што такая сістэма накіравана на пераадоленне асноўных недахопаў як «чыстага» парламентарызму, так і «чыстага» прэзідэнцыялізму. Тым не менш ніякая, нават самая прадуманая і якасная канстытуцыя няможа служыць панацэяй ад парушэнняў дэмакратычных прынцыпаў. Гатоўнасць палітычных элітаў да супрацоўніцтва і кампрамісу - найменшая ўмова нармальнага функцыявання любой дэмакратычнай, ў тым ліку і парламенцка-прэзідэнцкай, формы кіравання.
|
|
|
5. Политический режим - способ организации политической системы, который отражает отношения власти и общества, уровень политической свободы и характер политической жизни в стране.
Во многом эти характеристики обусловлены конкретными традициями, культурой, историческими условиями развития государства, поэтому можно говорить, что в каждой стране сложился свой уникальный политический режим. Однако у многих режимов в различных странах можно обнаружить сходные черты.
В научной литературе выделяют два вида политического режима:
§ демократический;
§ антидемократический.
Признаки демократического режима:
§ господство закона;
§ разделение властей;
§ наличие реальных политических и социальных прав и свобод граждан;
§ выборность органов государственной власти;
§ существование оппозиции и плюрализм.
Признаки антидемократического режима:
§ господство беззакония и террора;
§ отсутствие политического плюрализма;
|
|
|
§ отсутствие оппозиционных партий;
Антидемократический режим подразделяется на тоталитарный и авторитарный. Поэтому мы будем рассматривать характеристики трёх политических режимов: тоталитарного, авторитарного и демократического.
Демократический режим основан на принципах равенства и свободы; основным источником власти здесь считается народ. При авторитарном режиме политическая власть сосредоточивается в руках отдельного человека или группы людей, однако вне сферы политики сохраняется относительная свобода. При тоталитарном режиме власть жестко контролирует все сферы жизни общества.
Типология политических режимов:
Дата добавления: 2016-01-05; просмотров: 12; Мы поможем в написании вашей работы! |
Мы поможем в написании ваших работ!