Тормозит экспрессию рецепторов к интерлейкину-2
Тормозит экспрессию антигенов ядра Кi-67 и PCNA
Снижает активность фактора некроза опухоли
12.42. Лефлуномид мына нау қ астарда қолданады:
1) Ревматоидным артрит
2) Остеопороз
3) Псориатикалық артрит
4) Подагра
12.43. И нфликсимабтың фармокологиялық әсері:
1) тромбоциттер пролиферациясының ингибиторы
2) интерлейкину-2ге рецепторлардың эксперссиясын тежейді
3) Кi-67 және PCNA антиген ядроларын экспрессиясын тежейді
4) ісіктік α некроздың белсенділік факторын бәсеңдетеді
12.44. Инфликсимаб цитотоксикалық әсерін жояды:
1) ФНОβ
2) ЛТα
3) барлық цитокиндер
4) ФНОα
12.45. Инфликсимабты қолданудға көрсеткіш болып табылады:
1) Ревматоидты артрит
2) Крон ауруы
3) Анкилоздаушы спондилоартрит
4) Псориатикалық артрит
12.46. И нфликсимабты қолдануға қарсы көрсеткіштер:
1) ауыр инфекциялық процесс
2) Жүктілік, бала емізу кезінде
3) балалар және жасөспірімдер 18 жасөа дейін
4) Отраша және ауыр дәрежедегі жүрек жетіспеушілігі
12.47. И нфликсимабтың дәрілікөзара әчерлесуі - бұл:
1) Метотрексат инфликсимабқа антидененің түзілуін төмендетеді
2) Иммуномодуляторлар инфликсимабқа антидененің түзілуін төмендетеді
3) Глюкокортикостероидтар инфликсимабтың фармококинетикасына ісер етпейді
4) СЕҚҚП инфликсимабқа антидененің түзілуін төмендетеді
|
|
|
12.48. А накинрдың әсер ету механизмі – бұл
1)тромбоциттер пролиферациясының ингибиторы
2) ісіктік некроздың белсенділік факторын бәсеңдетеді
3) Кi-67 және PCNA антиген ядроларын экспрессиясын тежейді
4) интерлейкину-1 каскадтық әсер етуіне бөгет болады
12.49. Э танерцепттың фармакологиялық әсері - это:
1) ФНО мен спецификалық байланыс
2) жасуша бетіндегі ФНО ны рецепторлармен байланысуына бөгет боладыс
3) Ингибирует связывание ФНОα и ФНОβ
4) ФНО реттейтін биологиялық жауаптарды реттейді
12.50. Этанерцепттің тағайындауға көрсеткіші:
1) Ревматоидты артрит
2) Ювенильді идиопатикалық полиартикулярлы артрит
3) Псориатикалық артрит
4) Анкилозирлеуші спондилоартрит
12.51. Этанерцепті қай дәрілік затпен комбинирлеуге болады:
1) Метотрексат
2) Дигоксин
3) Сульфасалазин
4) Анакинра
12.52. Абатацепттің фармакологиялық әсері:
1) Т-лимфоциттердің ко-стимуляциясын бөгейді
2) Т-лимфоциттерден антиген-спецификалық ФНОα өндірілуін төмендетеді
3) интерферон гамма өндірілуін төмендетеді
4) интерлейкин 2 өндірілуін төмендетеді
|
|
|
12.53. Абатацепт бауырда қалай метоболизмделеді?
1) CYP2E1 арқылы
2) CYP1A2 арқылы
3) CYP3A4 арқылы
4) Бауырда CYP метаболизміне ұшырамайды
12.54 Абатацепті келесі дәрілік заттармен тағайындаған дұрыс:
1) Метотрексат
2) ҚҚСЕП
3) Глюкокортикоидтар
4) ФНО антагонисттері
12.55. Адалимумабтың фармакологиялық әсері :
1) Ісік некроз факторының активтілігін төмендетеді
2) интерлейкин 1 каскад реакциясын бөгейді
3) тромбоциттер пролиферациясын ингибирлейді
4) ФНОα мен байланысып оның функциясын жояды
12.56. Адалимумабты тағайындауға көрсеткіш:
1) Ревматоидты артрит
2) Псориатикалық артрит
3) Анкилозирлеуші спондилит
4) Подагра
12.57. Основные побочные действия дәрілік затов, снижающих активность ФНО:
1) Повышение риска инфекций
2) Повышение риска микозов
3) Повышение риска развития туберкулеза
4) Реактивация вируса гепатита В
12.58. Р итуксимаб тың ф армакологи ялық әсері :
1) Моноклональды антидене, трансмембраналық антигенмен CD20 спецификалық байланысады
2) иммунологиялық реакцияларды инициирлейді, В-клеткалардың лизисі
3) комплемент-тәуелді цитотоксиканы қосады
|
|
|
4) антидене-тәуелді клеткалық цитотоксиканы қосады
12.59. Остеопороз кезінде омыртқалардың сынуын төмендететін дәрілік заттар
1) Этидронат
2) Ризедронат
3) Алендронат
4) Ралоксифен
12.60. Остеопороз кезінде ортан жілік мойнының сынуын төмендететін дәрілік заттар:
1) Ризедронат
2) Ралоксифен
3) Алендронат
4) Этидронат
12.61. Остеопорозды емдеуде тиімді дәрілік заттар классын көрсетіңіз:
1) кальции және D витамин дәрілік заттары
2) Бисфосфонаттар
3) эстраген рецепторларының селективті модуляторы
4) Гормональді орын басу терапиясы
12.62. D витамин інің активті мутаболиті болып табылады :
1) Оссеин-гидроксиаппатитті комплекс
2.) Кльцитриол
3) Миакальцик
4) Альфа-кальцидол
12.63. П одагр аны емдеуге кіретін стандартты дәрілік заттар - бұл :
1) Аллопуринол
2) Диклофенак
3) Метилпреднизолон
4) Бензобромарон
12.64. О стеоартроз ды емдеуде ұсынылатын дәрілік заттар - бұл :
1) Жергілікті аналгетиктер (тітіркендіретін және отвлекающим әсерлі)
2) Жергілікті және жүйелі ҚҚСЕП
3) Хондропротекторлар
4) Пентоксифиллин
12.65. О стеоартроз ға дәлелденген тиімді хондропротектор лар :
|
|
|
1) Глюкозамин сульфат
2) Хондроитин сульфат
3) Диацереин
4) Гиалурон қышқылы
12.66. Х ондроитин сульфат тың ф армакологиа лық әсері :
1) қабыну медиаторларының гиперэкспрессиясын төмендетеді
2) Буындардың әр түрлы құрлымдық метоболизм үрдісіне әсер етеді
3) хондроциттер апоптозын төмендетеді
4) Буындағы қабыну-дегенеративті процессті төмендетеді
12.67. Қантамырішілік сұйықтың орын толтырушы дәрі:
1) Ферматрон
2) Остенил
3) Синвикс
4) Алфлутоп
12.68.Қай дәрілер шеміршектен жіне сүйек миынан тұрады:
1) Артепарон
2) Румалон
3) ДОНА
4) Алфлутоп
12.69. Г люкозамин дәрілік заттары:
1) ДОНА
2) Хондроксид
3) Артрон флекс
4) Структум
12.70. Бисфосфонаттың әсер етуі:
1) кальцидың баланстың ұзақтыған сақтайды
2) Сүйек тіндердің резорбциясын басады
3) Сүйек тіндерінің түзілуіне стимельдейді
4) Сүйек тіндерінің сапасын жақсартады
12.71. Бисфосфонат Ресейде тіркелген:
1) Алендронат
2) Ибандронат
3) Золедроновая кислота
4) Ризендронат
12.72. Мына дәрілердің қайсысын трамадолмен бірге қолданғанда құрысуға қауіп жоғары:
1) Ингибитор МАО
2) Фуразолидоном
3) Прокарбазином
4) Нейролептиками
Ситуациалық есеп (№№ 12.73- 12.77)
Науқас Э.48 жас дәрігерге оң жақ бел аймағында және төменгі бөліктеріндегі ауру сезіміне шағымданып келді, асқазан обыры анықталды. Омыртқадағы көптеген метастаздарымен.
Нұсқаулық :Бір дұрыс жауапты таңдаңыз:
12.73. Ауырсыздандыру емін қай дәрілік заттан бастаған жөн:
А) Мелоксикам
Б) Морфин
В) Трамадол
Г) Спазмолитики
Д) Миорелаксант
12.74. М елоксикамның аурсыздандыру әсері болмаған жағдайда қай дәріні қолдану керек:
А) Диклофенак
Б) Нимесулид
В) Лорноксикам
Г) Эторикоксиб
Д) Пироксикам
12.75. Мына дәрілердің қайсысын морфин экивалентіне жеткенше ауру сезімін басу үшін тағайындауға болады :
А) Метамизол
Б) Парацетамол
В) Кетопрофен
Г) Кеторолак
Д) Мелоксикам
12.76. Кеторолакты тағайындамас бұрын қандай зерттеу іс –шараларын жүргіу қажет :
А) Бүйрек қызметін бағалау
Б) Басқа сүйектерде зақымдалу барма анықтау
В) Асқазан – ішек жолдарынан қан кетуді жоққа шығару
Г) Өкпенің қызметін анықтау
Д) ЭХОКГ
12.77. Асқазан –ішек жолдарынан қан кетуге қауіп төнгенде неше күнге дейін кеторолак тағайындамаймыз:
А) 1-2 күн
Б) 3-4 күн
В) 6-7 күн
Г) 2 апта
Д) 1 ай
Бөлім 13. «АС ҚОРЫТУ ЖҮЙЕСІНІҢ АУРУЛАРЫНДА ҚОЛДАНЫЛАТЫН ДӘРІЛЕРДІҢ КЛИНИКАЛЫҚ ФАРМОКОЛОГИЯСЫ»
Нұсқаулық: Дұрыс жауабын тандаңыз:
13.01. Тұз қышқылының секрециясының жасуша ішілік реттелу бұзылысының себебі:
А) Ранитидин
Б) Низатидин
В) Фамотидин
Г) Омепразол
Д) Висмут трикалий дицитраты
13.02. Прокинетиктер деп атайды:
А) АІЖ пропульсті белсенділігін және қорыту болюсін жылдамдататын заттар
Б) Фармакокинетикалық процесстерді жылдамдатады
В) Дәрілік заттарды белсенді метаболитке айналдырады
Г) Бауырдағы дәрілік заттардың биотрансформациясына әкеледі.
Д) Бүйректен шығаруды белсендіреді.
13.03. А нтисекреторлы әсері көбірек:
А) H-2 гистамин рецепторларының рецепторлары
Б) ИПП
В) Селективті холинолитиктер
Г) Антацидтер
Д) трикалий дицитрат висмуты
13.04. СП орынбасушы терапиясы :
А) Пангексавит
Б) Холензим
В) Пантоцид
Г) ИПП
Д) Креон
13.05. Осмотикалық диареяны жоятын және іш қатуды шақыратын дәрілік зат:
А) магний карбонаты
Б) кальций карбонаты
В) натрия Гидрокарбонаты
Г) алюминий гидроокисі
Д) магний гидроокисі
13.06. Д емпинг синдромында карсы көрсетілетін қандай дәрілік зат:
А) Симпатолитикалық заттар
Б) Холинолитикалық заттар
В) Адренокортикотропты гормондар
Г) Транквилизаторлар
Д) жергілікті анестетиктер
13.07. Гепатопротективті мембранореттегіштердің қарсы көрсетілімі:
А) созылмалы белсенді гепати
Б) компенсирленген бауыр циррозы, токсикалық түрі
В) Декомпенсирленген бауыр циррозы
Г) ӨТА
Д) майлы гепатоз
13.08. Х олецистит кезіндегі қабынуға қарсы заттар:
А) пенициллин қатарындағы Антибиотиктер
Б) фурадонинон қатарындағы
В) налидикс қышқыл дәрілік заттары
Г) Сульфаниламид дәрілік заттары
Д) Аминогликозидтер
13.09. ӨТА қолданылады:
А) холеқышқылдары
Б) Хенодезоксихол қыщқылдары
В) Литохол қыщқылдары
Г) Таурохол қыщқылдары
Д) Урсодезоксихол қыщқылдары
13.10. Белла ережесі бойынша ойық жарамен эрозиялардын тез жазылуына әкелетін эффективті асқазанішілік рН:
А) рН>4 18 сағ аз емес
Б) рН>4 14 сағ аз емес
В) рН>4 12 сағ аз емес
Г) рН>4 10 сағ аз емес
Д) рН>4 8 сағ аз емес
13.11. Вирусты этиологиясы бар созылмалы белсенді гепатитте көрсетіледі:
А) Карсил
Б) Интерферон
В) Преднизолон
Г) Хлорохин
Д) Повидон
13.12. Антацидты дәрілік зат, цитопротективті қасиет бар - ол:
А) магний Гидроокисі
Б) Альмагель
В) Фосфалюгель
Г) Сукральфат
Д) Алгелдрат + магний гидроксиді
13.13. Е мдеудегі эффективті а нтацидті дәрілік заттар:
А) Язвенной болезни, ассоциированной с Helicobacter pylori
Б) Золлингер-Эллисон Синдром
В) СГ және дуодено-гастрального рефлюкс
Г) бүйрек жетіспеушілігімен қосарланған асқазанның ойық жарасы бар науқастар
Д) 12 елі ішектің ойық жарасы
13.14. Д иарея кезіндегі асқазандық транзитті баяулайтын дәрілік зат :
А) Бисакодил
Б) Лоперамид
В) Метоклопрамид
Г) Ранитидин
Д) Солкосерил
13.15. А сқазан ойық жарасы бар науқасқа ранитидин ( 150 мг 2 рет күніне) берілді, бірақ тексерілістен кейін науқыста БЖ анықталды ( креатинин клиренсі 50 мл/ мин. төмен) сіздің тактикаңыз:
А) ранитидин алып тастау, спазмолитики тағайындау
Б) Ранитидин алмай, диуретиктер тағайындау
В) ранитидин алып тастау, антацидтер тағайындау
Г) ранитидин дозировкасын екі есес азайтып , емді жалғастыру
Д) ранитидинді алып тастау, прокинетиктер тағайындау
13.16. К лебсиелламен шақырылған бактериялардың жоғарылауы кезінде тағайындалады:
А) Вибрамицин
Б) Клиндамицин
В) Тетрациклин
Г) Амикацин
Д) Пенициллин
Нұсқаулық : дұрыс жауапты тандаңыз:
А. 1, 2, 3;
Б. 1 және 3;
В. 2 және 4;
Г. 4;
Д. 1,2,3,4
13.17. Т ұз қышқылының бөлінуін төмендететін:
1) Ранитидин
2) Рабепрозол
3) Фамотидин
4) Атропин.
13.18. П илоро-дуоденальды жарада қолданылады:
1) Омепразол
2) Ранитидин
3) Рабепразол
4) Ранитидин+висмут цитраты
13.19. Ф ерментті к әсері бар дәрілік зат тар:
1) Холензим
2) Панкреатин
3) Мезим форте
4) Фестал
13.20. С озылмалы гастрит H.pylori табылғанда (НР) тағайындайды :
1) Омепразол
2) Метронидазол
3) Амоксициллин
4) Кларитромицин
13.21. Б екіткіш әсері бар дәрілік заттар:
1) Лоперамид
2) ашытатын магнезия
3) кальций Карбонаты
4) Магний гидроксиді
13.22. І ш өткізетін дәрілік заттар:
1) ашытатын магнезия
2) кальций Карбонаты
3) Бисакодил
4) Лоперамид
13.23. Панкреатит кезіндегі орынбасушы терапия:
1) Амилаза 7200 ЕД
2) Протеаза 400 ЕД
3) Липаза 20000 ЕД
4) Липаза 500 ЕД
13.24. С озылмалы панкреатит өршу кезіндегі ұйқы бездің ферменттілігінің белсенділігін басады.
1) Апротининмен
2) Соматостатинмен
3) Аминокапрон қышқылымен
4) Трипсинмен
13.25. А люминии бар антацидті дәрілік заттардың жанама әсерлері:
1) Алкалоз
2) Феномен «кислотного рикошета»
3) Гиперфосфатемия
4) Гипофосфатемия
13.26. АІЖ әсері бар дәрілік заттардың дұрысы:
1) Метоклопрамид ускоряет опорожнение желудка
2) Активированный уголь способствует удалению газа из кишечника
3) Солевые слабительные изменяют осмотическое давление в полости кишечника
4) Солевые слабительные средства расслабляют кардиальный сфинктер пищевода
13.27. Антацидті заттар:
1) тұз қышқылымен байланысқа түседі
2) .лкен қышқылдық аумақ
3) рН көтереді 4-5 көтереді
4) органолептикалық касиеттері бар
13.28. А нтацидті дәрілік заттар жайлы дұрысы:
1) алкалоз бикарбонаттарды тағайындағанда жиі пайда болады
2) Гидроксид магнии диарея шақырады
3) антацидті дәрілік заттарды аз қолдану тиімді себебі, бүйректі зақымдайды.
4) алюминий Гидроокисі БЖ кезінде тиімді
13.29. А нтацидті дәрілік заттарды жанама әсерлері:
1) «рикошет Синдромы»
2) «сүт сілтілі синдромы»
3) гипофосфатемия дамуы
4) тіндер кальцинациясы және нефролитиаз
13.30. Урсодезоксихол қышқылы:
1) өтті қышқыл
2) холестерин тастарын ерітеді
3) Майда тастарды ерітуі мүмкін
4) бауырдағы холестеролды ингибирлейді
13.31. П илородуоденальды жарада қолданылады :
1) Омепразол
2) Ранитидин
3) Висмут трикалий дицитраты
4) Мизопростол
13.32. Цитопротективті әсері бар:
1) Висмут трикалий дицитраты
2) Солкосерил
3) Сукральфат
4) В топ Витаминдері
13.33. М едикаментозды жараға әкеледі:
1) Кортикостероидтер
2) Ацетилсалицил қышқылы
3) Индометацин
4) Тиреостатики
13.34. П анкреатикалық сокты жақсы реттейді:
1) Холецистокинин
2) Секретин
3) Гастрин
4) Соматостатин
13.35. А уру синдромын басу үшін созылмалы панкреатитте терапияға қосады:
1) Баралгин
2) Апротинин
3) сұйық антацидтер
4) ИПП
13.36. С озылмалы панкреатитте агтисекреторлы дәрілік заттардың механизмі
1) 12 елі ішектің қышқылдануын жойып, панкреатикалық ферменттердің инактивациясын тоқтатады.
2) холецистокининмен секретинді төмендетіп, соның әсерінен панкреатикалық секреция азаяды.
3) гастродуодениттің клиникалық белгілердің пайда болуын басады.
4) панкреатита созылмалы панкреатитті өршітеді
13.37. С озылмалы өршіген панкреатиттегі комплексті терапияда рабепрозолмен емдеудің артықшылығы:
1) Қышқылдықты реттеудің тездетілуі
2) Тәуліктің қышқылдық контроль
3) Қолданудағы тиімділік күніне бір рет
4) Қолданудағы қауіпсіздік
13.38. НПВП-гастропатияларды емдеудегі тактика - ол:
1) НПВП алып тастау және ЦОГ-2 қолдану селективті НПВП
2) Блокаторов Н2-гистамин рецепторларын тағайындау (фамотидин)
3) ИПП (омепразол, пантопразол )
4) Синтетикалық аналогтар ПГ Е1 (мизопростол)
13.39. А нтисекреторлы дәрілік заттарды қолданудағы қойылатын талаптар ГЭРБ кезіңдегі:
1) Бірінші дозадан бастап симптомдарды басу
2) рН контроль
3) Антисекреторлы әсер
4) Дәріні жақсы қабылдап, оған төзе алу
13.40. П ротонды насос ингибиторларының активация жылдамдығы
1) Протонды помпаларды тез және максимальды ингибирлеу
2) Антисекреторлы әсер
3) Антисекреторлы эффекті
4) Симптомдарды тез басу
13.41. НР эрадикация қателері - ол:
1) Екеуліксхемалар
2) Антибиотиктерді қажетті дозада қабылдамау
3) Висмктпен үштік схемалар
4) Амоксициллинмен кларитромицинді басқа антибиотиктерге ауыстыру
13.42. Сукральфаттің әсер механизмі:
1) Ақуыз ұқсас экссудатпен қатынас
2) HCI тоқтататын әсер
3) Пепсин активтілігін ингибирлейді
4) Өт тұздарын байланыстырады.
13.43. Сукральфаттің әсер механизмі:
1) Стимулирует всасывание жидкости и электролитов через стенку кишки сұйықтықпен электролиттерді ішек қабырғасы арқылы сіңуін реттейді
2) Ингибирует синтез простагландин синтезін ингибирлейді
3) E - coli токсиндерин байланыстырады
4) Пепсин мен тұз қышқылы секрециясын жоғарылатады.
(А)
13.44. М изопростол әсер механизмі:
1) Асқазанның шырышты қабығының табиғи қорғанысын қамтамасыз етеді
2) Асқазан шырышының пайда болуын жоғарылатады.
3) Гидрокарбонаттармен секрецияны пайда болуын жоғарылатады.
4) Антисекреторлы әсері көрсетеді
13.45. Т ікелей антибактериальды әсер көрсетеді:
1) Висмут дәрілік заттары
2) 5-нитроимидазол туындалары
3) Аминопенициллиндер жартылай синтетикалық
4) Макролидтер
13.46. НР эрадикациясына антибактериальды терапияны қолдану ережелері:
1) Егер емнен кейін НР эрадикациясы болмаса, онда оны қайталаудың қажеті жоқ, себебі бактерия антибактериалды схемадағы белгілі бір компонентке тұрақтылық дамытты.
2) Егер бірінші және екінші ем схемасынан кейін НР эрадикациясы болмаса, онда НР штамының схемадағы антибиотиктерге сезімталдығын анықтау керек.
3) Науқастың организмінде бір жылдан кейінгі емнен соң бактерия пайда болуы инфекция рецидиві және ол эффективті тиімді эрадикациялық схеманы қалайды.
4) Бұрында жасалмаған эрадикациялық емді міндетті түрде өткізу.
13.47. НР-де пайда болған резистенттіліктің себептері:
1) Адекватты емес антихеликобактер терапиясын қолданған науқастардың көбеюі
2) Антибиотиктердің төмен дозасын қолдану
3) Терапияның қысқа курсын қолдану
4) Схемада дәрілік заттардың дұрыс емес комбинацияларын қолдану.
13.48. А нтибактериалды дәрілік заттардың резистенттілігінің алдын алуымен профилактикасы:
1) Алғаш емделіп жатқан науқастарды адекватты емдеу(«стандартты» схемалар)
2) Резистентты штамы бар науқастарды висмутпен немесе өте күшті схемалармен емдеу (квадро-терапия)
3) Отбасылық терапия (резистентты штамдармен алмасуды ликвидациялау)
4) Резервті антибиотиктер мен терапиялық вакциналар қолдану арқылы НР инфекциясы стратегиясын өзгерту
13.49. Ф ерментік әсері бар эффективті дәрілік заттар:
1) Холензим
2) Панкреатин
3) Мезим форте
4) Фестал
13.50. Н2-гистамин рецепторларының Блокаторлары:
1) Тұз қышқылының түзілуін төмендетеді
2) Цитопротекция механизміне әсері бар
3) Репаративті процесстерді жылдамдатады.
4) HР қатысты бактерицидтік әсері бар
13.51. фамотидиннің фармокинетикалық ерекшеліктері:
1) Рецепторларға ең төмен аффинділікпен
2) Ең көп биожетімділікпен
3) Цитохром жүйесіне ең аз әсермен
4) Ең аз гидрофильділікпен
13.52. Протондық насос ингибиторларына тән:
1) Қышқыл тіндерде белсенеді
2) Париетальды жасушалардың секреторлы каналдарында белсенеді
3) Асқазан ерігіш қабықпен қорғалмаса, Деградируют в просвете желудка, если не защищены кишечнорастворимой оболочкой
4) Бауырда активті емес метаболиттер түзеді.
13.53. О мепразолдың солайналмалы изомеры:
1) Үлкен биожетімділік қасиеті бар
2) Оңайналмалы изомерге қарағанда бауырда аз метаболизацияланады
3) Дербес дәрілік зат ретінде қолданады.
4) Бауырда активті метаболит түзеді.
13.54. С озылмалы холециститпен ілеспелі экзосекреторлы жетіспеушілігі бар ұйқы безінің коррекциясы үшін қолданады :
1) Мезим форте
2) Фестал
3) Креон
4) Энзистал
13.55. Асқазанның қалыпты микрофлора құрамының бұзылуына әкеледі :
1) Сульфаниламидтер
2) Эубиотиктер
3) Антибиотиктер
4) Биологиялық дәрілік заттар
13.56. ГЭРБ-тың эрозивті формаларының протонды помпа ингибиторларымен ем ұзақтығы:
1) бірлі эрозияларды 4 апта
2) 8 апта
3) Баяу динамикада 12 апта
4) эрозивті формада 26 апта ішінде
13.57. НР жоқ созылмалы гастрите қолданылатын дәрілік заттар:
1) цитопротективты эффекты бар дәрілік заттар
2) Прокинетиктер
3) Антисекреторлы дәрілік заттар
4) Антибактериальды дәрілік заттар
13.58. 12 елі ішектің жарасында РН пен бірлесіп қолданылады :
1) Амоксициклин
2) Кларитромицин
3) Висмут трикалий дицитраты
4) ИПП
13.59. Бауыр циррозы бар науқастарда:
1) Науқас адамдарға қарағанда бауыо арқылы өтетін біріншілік эффекты бар жүйелі биожетімділіл жоғарылайды
2) үшциклды антидепрессанттарға қарағанда МАО ингибиторлары қауіпсіз болады
3) бүйрек арқылы шығатын антимикробты заттар қауіпсіз
4) Диуретиктерді дұрыс қолдану керек
13.60. Т ұтастырғыш және іркілдек қасиеті бар заттар:
1) Нитрат висмута
2) белсендірілген көмір
3) Альмагель
4) ақ топырақ
13.61. Р емиссия сатысындағы созылмалы панкреатит емінде қолданылады:
1) Ферментті дәрілік заттар
2) Диета
3) Спазмолитиктер
4) Апротинин
13.62. К өк ірің таяқшасының бактериальды өсуде тағайындалады:
1) Ципрофлоксацин
2) Гентамицин
3) Карбенициллин
4) Эритромицин
13.63. С тафилококкпен шақырылған бактериальды өсуде тағайындалады:
1) Макролидтер
2) Тетрациклиндер
3) Цефалоспориндер
4) Аминогликозидтер
13.64. Ф амотидиннің альмагелмен қосарланғанында байқалады:
1) фамотидин сіңірілу төмендеу
2) фамотидин сіңірілу жоғарылауы
3) биожетімділіктің төмендеуі
4) биожетімділіктің жоғарылауы
13.65. Н2 гистамин блокатор рецепторларының жанама әсері:
1) ауыз кебуі
2) құлақтағы шуыл
3) Коньюнктивит
4) Бронхоспазм
13.66. Р анитидиннің жанама әсері:
1) Гинекомастия
2) Импотенция
3) либидо төмендеуі
4) Алопеция
13.67. Когда и как проводится НР эрадикациясы қалай және қашан жүргізіледі:
1) асқазан мен 12 елі ішек ойық жарасы бар НР тесті оң науқастар
2) Терапия должна проводиться всем пациентам с положительным тестом на НР тесті оң науқастардың бәріне терапия жүргізіледі
3) бірінші линиялы терапия 10-14 күн аралығында тағайындалады
4) эрадикация шегі 80% аспау керек
13.68. Маастрихтск шешімі бойынша НР эрадикации схемалары тұрады:
1) үшомпонентты терапия бірінші линииялы – ИПП (стандартты дозада)+ кларитромицин 1000 мг/т+амоксициклин 2000 мг/т 10-14 күн
2) үшомпонентты терапия бірінші линииялы – ИПП (стандартты дозада)+ кларитромицин 1000 мг/т+метронидазол 1000 мг/т 10-14 күн
3) төрткомпонентті терапия екінші линиилы - ИПП (стандартты дозада)+висмут трикалий дицитраты 480 мг/т+метронидазол 1500 мг/т+тетрациклин 2000 мг/т 10-14 күн
4) төрткомпонентті терапия екінші линиилы - ИПП ( стандартты дозада)+висмут трикалий дицитраты 480 мг/т+метронидазол 1500 мг/т+тетрациклин 2000 мг/т 7 күн
13.69. НПВС-гастропатияный қауіп факторына жатады:
1) үлкен жас
2) Гастродуоденальды жара анамезінде
3) НПВС антикоагулянттармен бірге қолдану
4) НПВС 3 айдан артық қолдану
13.70. НПВС-гастропатияны емдеудің дұрыс алгоритмі:
1) НПВС алыптастау дәрежесін бағалау
2) НПВС алып тастағаннан соң стандартты дозада ИПП тағайындау
3) қолданып ИПП тағайындайды
4) эрадикационды терапияны қосаем 4-8 апта жалғасады
13.71. НПВС-гастропатияны емдеуде қолданатын прфилактикалық шаралар:
1) ЦОГ-2-ингибиторларды тағайындау
2) токсикалық НПВС төмен мөлшерде тағайындау
3) дәстүрлі НПВС + мизопростол тағайындау
4) дәстүрлі НПВС + ИПП стандартты дозада
13.72. О рталық мен локальды порто-бауырлық гемодинамиканы есептегенде портальды гипертензиялы синдромда қолданылатын консервативті ем қандай:
1) Изосорбид динитраты
2) Нитроглицерин
3) Селективты бета-адреноблокаторлар
4) Альфа-адреноблокаторлар
13.73. П ортальды гипертензияда қандай АПФ ингибиторларды қолдануға болады:
1) Лизиноприл
2) Лозартан
3) Эпросартан
4) Эналаприл
13.74. Г епатопротекторлар тағайындалады:
1) бауырдың Алкогольды ауруында
2) бауырдың Токсикалық зақымдануында
3) бауырдың дәрілік зақымдануында
4) Холестатикалық бауыр зақымдануында
13.75.Механизмы действия эссенциальды фосфолипидтердің әсер ету механизмі:
1) Антиоксидантты
2) токсикалық майлы қышқылдарды сульфирлеу
3) мембрана липидтердің қабынуы
4) гепатоциттердің структуралы ақуыздарының синтезі
13.76. (УДХҚ) механизмі:
1) Цитопротективті
2) Холеретикалық
3) Иммуномодуляторлық
4) Антиапоптикалық
13.77. орнитин қолданылады:
1) бауыр циррозы
2) бүйректің энцефалопатия
3) бауыр жетіспеушілік
4) Алкогольды гепатоз
Нұсқаулық. Төмендегі нөмірленген бағаналардан ұсынған айқындамалардың арасында сәйкестікті табыңыз. Сол жақтағы бағандағы әріппен белгіленген компоненттерді оң жақтағы нөмірленген компоненттермен сәйкесін таңдаңыз. Оң жақтағы нөмірленген элемент бір рет , бір реттен көп емес немесе мүлдем таңдалмауы мүмкін.
13.78
| Дәрілік заттар | Пептикалық жараны емдеудегі механизи |
| А. Бускопан Б. Простагландиндер В. ИПП Г. Антацидтер | 1. қышқылдың шырышты қабатқа бұқушылық әсерін жояды 2. асқазандық секрецияны антихолинергиялық әсер арқылы төмендетеді 3. Асқазан сөлін барынша төмендетеді 4.Асқазан секрециясын эффективті және ұзақ жояды 5. Тұз қышқылын нейтральдайды |
13.79.
| Дәрілік заттар топтары | Дәрілік заттар |
| А. Холеретиктер Б. Холекинетиктер | 1. Холензим 2. Берберина бисульфат 3. Осалмид 4. Панкреозимин 5. Аллохол |
13.80
| урсодезоксихол қышқылының механизм әсері | Клиникалық синдромдар |
| А. Холеретикалық Б. Цитопротективті В Иммуномодуляторлы Г. Антифибротикалық | 1. Мезенхимальды қабынған 2. Фиброзтүзуші 3. Цитолиз 4. Холестаз 5. апоптоз басушы |
13.81
| Дәрілік заттар | М -холиноблокаторлармен әсері |
| А. Опиоидты анальгетиктер Б. Метоклопрамид В. Н2-гистаминовых рецепторларының Блокаторы Г. Алкоголь мен кофеин | 1. АІЖ қозғалысының төмендеуі 2. іш қату 3. антисекреторлы әсерді потенцирлеу 4. асқазан секрециясын төмендетеді 5. зәр кідіруі |
13.82
| Дисбиотикалық бұзылыстарды емдейтін дәрілік топтар | Дәрілік заттар |
| А. микробқа қарсы Б. Бактериальды В. Микробты метаболизм өнімдері Г. Иммуномодуляторлар | 1. Хилак форте 2. Бифиформ, линекс, энтерол 3. Тимоген, тимуса экстракт 4. Метронидазол, фуразолидон, фторхинолоны 5. ас қорыту регуляторлары |
13.83
| Дәрілік заттар топтары | Н2-гистаминовых рецепторлар блокаторларымен дәрілік әсерлері |
| А. Макролидтер Б. Антиаритмиялық В. Анксиолитиктермен мен ұйықтатқыштар Г. Нейролептиктер | 1. Хинидиннің плазмалық концентрациясының көтерілуі 2. клозапин әсері күшейеді 3. токсикалық әсері күшейеді 4. бензодиазепин метаболизмін өшіріп, концентрациясын жоғарылатып 5. плазмалық концентрация жоғарылатып |
13.84
| Дәрілік заттар | М етоклопрамидпен дәрілік әсерлердің эффективтілігі |
| А. Дигоксин Б. Тетрациклин В. ұйықтатқыш Г. Парацетамол | 1. сіңірілу жоғарлайды 2. сіңірілу төмендейді 3. абсорбция жылдамдайды 4. седативті эффект жоғарылайды 5. әсерін жоғарылатады. |
13.85
| Гепатопротекторлар | Г епатопротекторлардың әсер механизмі |
| А. Эссенциале фосфолипидтері Б. Адеметионин В. Силимарин Г. Урсодезоксихол қышқылы | 1. Цитопротективті 2. Антиоксидантты 3.Антихолестатичкалық 4. Антитоксикалық 5. Антиапоптикалық |
Жағдайлық есеп (№№ 13.86 )
Науқас, эрозивті емес Гэра ауруымен ауратын, дәрігерге эпигастральды аймақтағы тамақтан кейінгі және түндегі ауру сезімімен, құсу мен лоқсуға шағымданды. рН- метрия жүргізілді. Сонымен ранитидин қабылдағаннан кейін және базальды жағдайда рН анықталды. Асқазан денесінде дәрілік зат колданғаннан кейін 1,5 және 1,8 тиісті рН анықталды.
Нұсқаулық : Бір дұрыс жауапты тандаңыз
13.86. Эффективті емес блокада себебі:
А) Ранитидиннің аз мөлшердегі дозасымен бтожетімділігі
Б) Науқаста қышқыл шығарылуы стимуляциясының гистаминергиялық емес механизмінің артықшылығы
В) Ранитидиннің ұзақ латентті периоды
Г) Эффективтілігі аз блокаторлар
Д) Дәрілік заттың аз дозасы
13.87. қышқылын азайту үшін базисті дәрілік зат тағайындалады:
А) Висмут трикалий дицитрі
Б) Бускопан
В) Эзомепразол
Г) Ранитидин+висмут цитраты
Д) Маалокс
13.88. Базисті дәрілік заттан басқа, патогенетикалық тағайындау:
А) Метоклопрамид
Б) Ондансетрон
В) Амоксициллин и кларитромицин
Г) Дротаверин гидрохлориді
Д) Сукральфат
Жағдайлық есеп (№№ 13.90 – 13.92)
Нұсқаулық: дұрыс жауапты тандаңыз:
Ер адам 55 жаста, соңғы үш жыл рецидивтері бар 12 елі ішек жарасымен ауырады. Н2-блокаторларға реакциясы оң. Қанаған жарамен түсті. Төрт апта ішінде жара ранитидинмен тыртықталды.
13.90. Келесі емдеу тактикасын тандаңыз:
А) Үзілмелі курсты терапия Н2-блокаторлармен
Б) Қуаттайтын терапия Н2-блокаторами
В) Хирургиялық ем
Г) Терапия сукральфатоммен
Д) Курсты терапия омепразолмен
13.91. асқазанның шырышты қабатының және елі ішек қатынасындағы цитопротективті әсері бар дәрілік заттар:
А) Бүрген майы
Б) Альмагель
В) Гастроцепин
Г) Сукральфат
Д) Солкосерил
13.92. ИПП және клопидгрел қосылуындағы дәрілік қатынаста көрсетіледі:
А) Омепразол
Б) Лансопразол
В) Эзомепразол
Г) Пантопразол
Д) Рабепразол
Бөлім 14 «ЗӘР ШЫҒАРУ ЖҮЙЕСІНІҢ АУРУЛАРЫНДА ҚОЛДАНЫЛАТЫН ДӘРІЛЕРДІҢ КЛИНИКАЛЫҚ ФАРМОКОЛОГИЯСЫ»
Нұсқаулық: Сызбанұсқа бойынша дұрыс жауапты тандаңыз:
А. 1, 2, 3;
Б. 1 және 3;
В. 2 және 4;
Г. 4;
Д. 1,2,3,4
14. 01. Ф уразидиннің жанама әсерлері:
1) Тәбеттің төмендеуі
2) Құсу
3) Бас айналу
4) Полиневрит
14.02. ЗШЖ инфекцияларының асқынуларында таңдаулы дәрілік заттар:
1) Цефалоспориндер III ұрпақ
2) Цефалоспориндер IV ұрпақ
3) Фторхинолондар
4) Карбапенемдер
14.03. Фосфомициннің жанама әсерлері - ол:
1) АЛТ, АСТ Транзиторлы жоғарылауы
2) Бас айналу
3) Құсу
4) Диарея
14.04. Фосфомицин эффективтілігі:
1) Асқазан таяқшасында
2) Сальмонелла
3) Шигелла
4) Протеяларда
14.05. Фосфомицин қолданудағы дұрыс тұжырымдар:
1) Биоқолжетімділік 34-65%
2) Максимальды концентрация 2-2,5 сағ
3) плазмадан жартылай шығу периоды 4 сағ
4) плазманың ақуыздарымен байланысады
14.06. Фосфомицинді қолдануға көрсеткіштер:
1) жедел бактериальды цистит
2) операциядан кейінгі ЗШЖ инфекциясы
3) жүктілердегі массивті симптомсыз бактериурия
4) хирургиялық араласулардан кейінгі профилактика
14.07. Бүйрек абсцессінде қолданылады:
1) Левофлоксацин
2) Амоксициллин/клавуланат
3) Цефоперазон/сульбактам
4) Меропенем
14.08. Жедел гломерулонефритте қолданылатын дәрілік заттар:
1) Фуросемид
2) Преднизолон
3) глюкоза б\е
4) кальций б\е
15 б өлім « КЛИНИКАЛЫҚ ФАРМАКОЛОГИЯДАҒЫ, ҚАН АЙНАЛЫМ ЖҮЙЕСІНДЕ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ДӘРІЛІК ЗАТТАР »
Нұсқаулық: Бір дұрыс жауабын белгілеңіз.
15.01. Фармакогенети калық тестілеу CYP 2 C 19 бойынша қолданылуы тиіс:
А) ЖКС-пен ауыратын, клопидогрел қабылдайтын барлық науқас, трамбоз дамуының жоғары қауіптілігі
Б) ЖКС-пен ауыратын науқастардағы қан кетудің жоғары қауіптілігі
В) ЖКС-пен ауыратын, клопидогрел қабылдайтын барлық науқас
Г) ЖКС-пен ауыратын, тикагрелор қабылдайтын барлық науқас
Д) ЖКС-пен ауыратын, прасугрел қабылдайтын барлық науқас
15.02.Фосфодиэстеразаның ингибиторларына жатады:
А) Дипиридамол
Б) Ацетилсалицил қышқылы
В) Клопидогрел
Г) Тикагрелор
Д) Гепарин
15.03. Ц иклооксигеназ а 1 ингибитор ына жатады:
А) Пентоксифиллин
Б) Ацетилсалицил қышқылы
В) Клопидогрел
Г) Тикагрелор
Д) Гепарин
15.04. ЖКС мен ауратын науқастарға қосарланған антиагрегантты терапияны қолдану көрсетілген, мынадай түрде:
А) Дипиридамол + ацетилсалицил қышқылы
Б) Тиклопидин + ацетилсалицил қышқылы
В) Клопидогрел + ацетилсалицил қышқылы
Г) Тиклопидин + клопидогрел
Д) Клопидогрел + тикагрелор
15.05. К лопидогрел ді қабылдауға қарсы көрсеткіш болып табылады:
А) Қант диабеті
Б) Ацетилсалицил қышқылымен бір уақытта қабылдауда
В) Ауыр қан кетуде
Г) ЖКС кезіндегі ST сегментінің жоғарылауы
Д) ЖКС кезіндегі ST сегментінің жоғарылауынсыз
15.06. Клопидогрелдың бір реттік 75 мг қолданғандағы плазмадағы өзгермейтін орташа максимальді концентрациясы:
А) 15 мин
Б) 45 мин
В) 3 сағатта
Г) 24 сағат
Д) 5 мин
15.07. Бір реттік 75 мг клопидогрелді ауыз арқылы қолданғандағы жартылай шығарылу кезеңі құрайды:
А) 2 сағат
Б) 24 сағат
В) 18 сағат
Г) 6 сағат
Д) 4 сағат
15.08. Тикагрелора және оның белсенді метоболитінің қан плазмасындағы белокпен байланысуы:
А) 90% аздау
Б) 60% аздау
В) 95%
Г) 98%
Д) 99% көптеу
15.09. Т икагрелора ны бір реттік ауыз арқылы қолданғандағы жартылай шығарылу кезеңі құрайды:
А) 2 сағат
Б) 4 сағат
В) 7 сағат
Г) 12 сағат
Д) 18 сағат
15.10. Тикагрелораны жиі қабылдаудағы(≥ 1/100) жағымсыз әсері– бұл:
А) Парестезии
Б) Гиперурикемия
В) Рабдомиолиз
Г) Ем шара жүргізу орнындағы қан кету
Д) Гемартроз
15.11. « С пецифи калық » ентігу мына дәрілік заттың жағымсыз әсері болып табылады: нежелательной реакцией:
А) Ацетилсалицил қышқылы
Б) Клопидогрела
В) Тикагрелора
Г) Тиклопидина
Д) Просугрела
15.12. Агранулоцитоз мына дәрілік заттың жағымсыз әсеріне тән:
А) Ацетилсалицил қышқылы
Б) Клопидогрела
В) Тикагрелора
Г) Тиклопидина
Д) Прасугрела
15.13. « Ұрлау с индром ы » тән :
А) Ацетилсалицил қышқылы
Б) Клопидогрела
В) Тикагрелора
Г) Тиклопидина
Д) Дипирдамола
15.14. ЖКС кезіндегі клопидогрел дің жүктеме мөлшері және / немесе тері арқылы қолдану:
А) 75 мг 1 рет тәулігіне
Б) 75 мг 2 рет тәулігіне
В) 150 мг бір реттік
Г) 300-600 мг бір реттік
Д) 1200 мг бір реттік
15.15. ЖКС кезіндегі тикагрелордың жүктеме мөлшері болуы тиіс:
А) 90 мг 1 рет тәулігіне
Б) 90 мг 2 рет тәулігіне
В) 180 мг бір реттік
Г) 180 мг 2 рет тәулігіне
Д) 360 мг бір реттік
15.16. ЖКС кезіндегі прасугрела ның жүктеме мөлшері болуы тиіс:
А) 10 мг 1 рет тәулігіне
Б) 10 мг 2 рет тәулігіне
В) 30 мг бір реттік
Г) 30 мг 2 рет тәулігіне
Д) 60 мг бір реттік
15.17. Ацетилсалицил қышқылын қолдануға қарсы көрсеткіш болып табылады:
А) Қант диабеті
Б) Клопидогрелмен бір уақытта қабылдау
В) Асқазан – ішектік қан кету
Г) ЖКС кезіндегі ST сегментінің жоғарылауы
Д) ЖКС кезіндегі ST сегментінің жоғарылауынсыз
15.18. Ацетилсалицил қышқылын қолдануға қарсы көрсеткіш болып табылады:
А) Бронхиальді демікпе, салицилаттарды индуративті қабылдау
Б) ЖКС кезіндегі ST сегментінің жоғарылауы
В) ЖКС кезіндегі ST сегментінің жоғарылауынсыз
Г) Артериальді гипертония
Д) Қант диабеті
15.19. А цетилсалицил қышқылын қолдануға көрсеткіш болып табылады:
А) Асқазан және 12 –елі ішектің ойық жарасында
Б) Бронхиальді демікпеде
В) Жедел респираторлы аурулардың алдын алуда
Г) Миокард инфарктының қайталамалы алдын алуда
Д) Жүктіліктің I-ші триместрінде
15.20. Пентоксифиллинді қолдануға қарсы көрсеткіш болып табылады:
А) Метилксантинге сезімталдықтың жоғарылауы
Б) Мидағы қан айналым бұзылысы
В) Атеросклеротикалық генезді перифериялық қан айналым бұзылысы
Г) Торшадағы қан айналым бұзылысы
Д) Отосклероз
15.21. П ентоксифиллин ді қолдануға көрсеткіш – бұл :
А) Асқазан және 12 –елі ішектің ойық жарасында
Б) Бронхиальді демікпеде
В) Жедел респираторлы аурулардың алдын алуда
Г) Атеросклеротикалық генезді перифериялық қан айналым бұзылысы
Д) Жүктілік кезіндегі гестоздың алдын алу
15.22. Прасугрелді қолдануға көрсеткіш болып табылады:
А) Мидағы қан айналым бұзылысына алып келетін
Б) Асқазан ойық жарасы
В) Артериальді гипертония
Г) Лактаза жетіспеушілігі
Д) ЖКС кезіндегі трамбоздың алдын алу
15.23. Жедел коранарлы синдромды басынан өткерген науқастарда ST сегментінің жоғарылауы, ST сегментінің жоғарылауынсыз, соған орай ацетилсалицил қышқылын Р2 Y 12 блокаторы біреуімен тромбоциттер рецепторын қанша уақытқа қабылдауды тиімді жалғастыру қажет:
А) 2 ай
Б) 3 ай
В) 6 ай
Г) 12 ай
Д) 24ай
15.24. Дәрілік қаптамасы жоқ имплантациялық стенттің ЖКСпен ауыратын науқастарда екіншілік антиагрегантты терапия ұзақтығы:
А) 2 ай
Б) 3 ай
В) 6 ай
Г) 12 ай
Д) 24 ай
15.25.Үштік антитромботикалық терапия ЖКС пен ауыратын науқастарда және ФП емдері ұқсас:
А) Ацетилсалицил қышқылы тромбоциттердің Р2Y12 рецепторының блокаторымен және пероральды антикоагулянттармен
Б) Ацетилсалицил қышқылы К витаминінің антагонисімен және жаңа пероральды антикоагулянттармен(НПОАК
В) К витаминінің антагонисі НПОАК пен және тромбоциттердің Р2Y12 рецепторының блокаторымен
Г) К витаминінің антагонисі парентеральді антикоагулянтармен және тромбоциттердің Р2Y12 рецепторының блокаторымен
Д) Ацетилсалицил қышқылы К витаминінің антагонисімен және жаңа парентеральді антикоагулянтармен
15.26 Дәрілік қаптамасы бар имплантациялық стенттің ЖКСпен ауыратын науқастарда екіншілік антиагрегантты терапия ұзақтығы:
А) 2 айға дейін
Б) 15 айға дейін
В) 24 айға дейін
Г) 6 айға дейін
Д) 3 айға дейін
15.27. Жедел венозды тромэмболиялы(терең веналардың тромбозы немесе өкпе артериясының эмболиясы ) науқастарда бастапқы антикогулянтты терапияда қолдануға болады:
А) Дабигатран
Б) Варфарин
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Эдоксабан
15.28. Н ефракци рленген гепарин ді максимальді тамыр ішілік қабылдау уақыты құрайды :
А) 6 сағ
Б) 12 сағ
В) 24 сағ
Г) 48 сағ
Д) 96 сағ
15.29. Нефракцирленген гепаринді бастапқы қолдану дозасының схемасы:
А) 80 Бірлік/кг болюспен, 18 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа инфузия жылдамдықпен
Б) 40 Бірлік/кг болюспен, 16 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа инфузия жылдамдықпен
В) 20 Бірлік/кг болюспен, 12 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа инфузия жылдамдықпен
Г) 20 Бірлік/кг болюспен, 12 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа инфузия жылдамдықпен
Д) 10 Бірлік/кг болюспен, 12 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа инфузия жылдамдықпен
15.30. ST сегментінің жоғарылауынсыз жедел коронарлы синдромы бар науқастарға тағайындалған нефракцирленген гепаринді қолдану әдісі мыналарды енгізумен сипатталады:
А) Болюсті көктамырға 100—150 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 1000 Бірлік) кезекті инфузияны 25—30 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа (максимальді 2000 Бірлік/сағ) жылдамдықпен
Б) Болюсті көктамырға 60—70 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 5000 Бірлік) кезекті инфузияны 25—30 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа (максимальді 1000 Ед/ч) жылдамдықпен
В) Болюсті көктамырға 60—70 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 5000 Бірлік), ал бұлшықетке енгізу 5000 Бірлік 4рет тәулігіне
Г) Болюсті көктамырға 60—70 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 5000 Бірлік) ), ал бұлшықетке енгізу 15 000 Бірлік 4рет тәулігіне
Д) Болюсті көктамырға 60—70 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 5000 Бірлік) ), ал бұлшықетке енгізу 20 000 Бірлік 4рет тәулігіне
15.31. ST сегментінің жоғарылауымен жедел коронарлы синдромы бар науқастарға тағайындалған нефракцирленген гепаринді қолдану әдісі мыналарды енгізумен сипатталады:
А) Болюсті көктамырға 60 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 4000 Бірлік) кезекті инфузияны 12 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа (максимальді 1000 Бірлік /сағ) жылдамдықпен
Б) Болюсті көктамырға 100 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 10 000 Бірлік) кезекті инфузияны 20 Бірлік 1 кг дене салмағына 1 сағатқа (максимальді 4000 Бірлік /сағ)
Г) Болюсті көктамырға 60—70 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 5000 Бірлік), ал бұлшықетке енгізу 15 000 Бірлік 4 рет тәулігіне
Г) Болюсті көктамырға 90—100 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 10 000 Бірлік), ал бұлшықетке енгізу 15 000 Ед 4 рет тәулігіне
Д) Болюсті көктамырға 90—100 Бірлік 1 кг дене салмағына (максимальді 15 000 Бірлік), ал бұлшықетке енгізу 5000 Ед 4 рет тәулігіне
15.32. Гепаринің терапевтік дозасын қолданғанда қан ұюға әсері әдетте анықталуы арқылы бағаланады:
А) Халықаралық қарым қатынасты жақсарту
Б) Активті қан ұю уақыты
В) Қан кету уақыты
Г) Тромбопластиннің активті жиілік уақыты
Д) Протромбиндік уақыты
15.33. Тері астылық коронарлы артерияға гепариннің жоғары мөлшерін (200—400 ЕД/кг) қолданудың, қан ұюға қарсы әсері көмегімен бағаланады:
А) Халықаралық қарым қатынасты жақсарту
Б) Активті қан ұю уақыты
В) Қан кету уақыты
Г) Тромбопластиннің активті жиілік уақыты
Д) Протромбиндік уақыты
15.34. Кардиохирургиялық операцияда қолданылатын жасанды қанайналымға гепариннің жоғары мөлшерін (200—400 ЕД/кг) қолданудың, қан ұюға қарсы әсері көмегімен бағаланады:
А) Халықаралық қарым қатынасты жақсарту
Б) Активті қан ұю уақыты
В) Қан кету уақыты
Г) Тромбопластиннің активті жиілік уақыты
Д) Протромбиндік уақыты
15.35. Т ромбопластин нің активті жиілік уақытының терапевтік диапазоны:
А) Дүнежүзіндегі барлық елдердегі медициналық мекемеделерде бірегей болуы керек
Б) Әрбір емдік мекемелерде когулометрмен реактивті сезімталдығына тәуелді қолданылады
В) Әрбір елде бірегей қолданады
Г) Жыл мезгіліне байланысты
Д) Географиялық аймақта тұратындарға байланысты
15.36. Гепариннің резистенттілік әсері былай түсіндіріледі:
А) Гепариннің әртүрлі дозасын қолданғанымен Белсендірілген троимбопластиндік уақыттың емдік диапазонына жетпеуі
Б) Гепариннің улкен дозасын қолданғанда Белсендірілген тромбопластиндік уақыттың емдік дозасына жетуі
В) Гепарин қолдануына қарамай тромбоэмболиялық асқынулар дамуы
Г) Гепарин қолдану кезінде қан ағу дамуы
15.37. Ф ондапаринукс ты қабылдағандағы жағымсыз жанама әсерлері:
А) Тері некрозы
Б) Тромбоцитопения
В) Остеопороз
Г) Артериальді гипертензия
Д) Қан кету
15.38. Өкпе артериясының тромбоэмболисы бар науқаста гепаринге тәуелділік болады. Тромбопластиннің активті жиілік уақытының толық диапазонына жету үшін, гепариннің өте жоғарғы мөлшерін қабылдауына байланысты болады. Мұндай науқастарды негізі күтіп, бақылап терапияның эффективтілігін анықтап отыру керек:
А) Активті қан ұю уақыты
Б) Қан кету уақытын
В) Тромбопластиннің активті жиілік уақыты
Г) Анти-Ха-активтілігін
Д) С және S протеиндердің деңгейін анықтау
15.39. Н ефракци рленген гепарин ге специфи калық антидот болып табылады :
А) Жаңа мұздатылған плазма
Б) Тромбоцитарлы масса
В) Протамин сульфаті
Г) Витамин К
Д) Белсендірілген протромбинді комплекстің концентрациясы
15.40. 100 Бірлік нефракцирленген гепаринді нейтрализациялау үшін, мынадай мөлшерде протамин сульфатыны керек:
А) 1 грамм
Б) 250 мг
В) 20 мг
Г) 10 мг
Д) 1 мг
15.41. 5000 Бірлік н ефра кци рленген гепарин ді нейтрализациялау үшін, мынадай мөлшерде протамин сульфатыны керек:
А) 1 мг
Б) 5 мг
В) 15 мг
Г) 50 мг
Д0 250 мг
15.42. П ротамин сульфат ының жартылай шығарылу кезеңі құрайды:
А) 3 мин
Б) 5 мин
В) 7 мин
Г) 9 мин
Д) 11 мин
15.43. Науқаста гепаринді 1250 Бірлік/сағ жылдамдықпен көктамырға енгізгеннен кейін, асқазан - ішектік қан кету пайда болған, 2 сағ соң тоқтаған. Гепариннің жартылай шығарылу кезеңі 60 мин құрайды. Гепариннің әсерін нейтрализациялау үшін құрайтын мөлшерін енгізу қажет:
А) 10 мг
Б) 20 мг
В) 30 мг
Г) 40 мг
Д) 50 мг
15.44. Төмен молекулярлы гепариннің орташа молекулярлы массасын құрайды:
А) 1000—2000
Б) 2000—3000
В) 3000—4000
Г) 4000—5000
Д) 5000—10 000
15.45. Төмен молекулярлы гепаринді тері астылық енгізгендегі биожетімділігі құрайды:
А) 10% жуық
Б) 50% жуық
В) 70% жуық
Г) 90% жуық
Д) 100%
15.46. Төмен молекулярлы гепариннің жартылай шығарылу кезеңі тері астылық енгізгеннен кейін, мына уақытты құрайды:
А) 1—2 сағ
Б) 2—4 сағ
В) 3—6 сағ
Г) 6—12 сағ
Д) 12—18 сағ
15.47. Гепариннің жартылай шығарылу кезеңінің уақыты:
А) Дәрілік зат мөлшеріне тәуелсіз, тері астына енгізу
Б) Тері астына төменгі дозада енгізген уақытына тәуелді
В) Тері астына жоғары дозада енгізген уақытына тәуелді
Г) Тері астына орташа дозада енгізген уақытына тәуелді
Д) Тері астына барлық дозада енгізген уақытына тәуелді
15.48. Бүйректік жетіспеушілік кезінде төмен молекулярлы гепариннің жартылай шығарылу кезеңінің уақыты:
А) Азаяды
Б) Жоғарылайды
В) Өзгермейді
Г) Ерте кезеңде енгізу жоғарылайды, кейін азаяды
Д) Ерте кезеңде енгізу азаяды, кейін жоғарылайды
15.49. Тері астына енгізуден кейін төмен молекулярлы гепариннің максимум анти Ха белсенділігі:
А) 30—60 мин
Б) 1—2 сағ
В) 2—3 сағ
Г) 3—5 сағ
Д) 5—7 сағ
15.50. Төмен молекулярлы гепаринді терапиялық мақсатта тромбоэмболиялық асқынудың еміне қолданады, мынадай түрде: Низкомолекулярный гепарин с терапевтической целью для лечения тромбоэмболических осложнений применяют в виде:
А) Тұрақты мөлшерде,тері астына енгізу
Б) Ұзақ уақыт көктамырға енгізу
В) Тері астына енгізілетін мөлшер, науқастың бақылаудағы дене салмағына байланысты таңдалады
Г) Бұлшықеттік иньекция
Д) Тері астына енгізілетін мөлшер, науқастың бақылаудағы бойының ұзындығына байланысты таңдалады
15.51. Төменгі молекулалы гепариннің ұйғыштық қасиетін тексеру қажет болғанда мына анықтаманы қолданады: В случае необходимости лабораторного контроля за противосвертывающим действием низкомолекулярного гепарина следует использовать определение:
А) Анти-Ха-активтілігі
Б) МНО
В)Қан ұю уақыты
Г) Протромбиндік уақыт
Д) Белсендірілген протромбинді комплекстің концентрациясы
15.52. Ха ингибиторын қабылдағанда қан кету қаупі көбінесе мына факторға байланысты болады:
А) Қандағы дәрілік затың минимальді концентрациясы
Б) Қандағы дәрілік заттың максимальді концентрациясы
В) Қандағы дәрілік заттың орташа концентрациясы
Г) Қан құрамындағы дәрілік заттың максимальді жəне минимальді концентрацисы
Д) дəрілік затты ішкеннен соң, 3 сағаттан соңғы концентрациясы
15.53. Веноздық тромбоэмболияны емдеу мақсатында эноксапаринді тәулігіне 2 рет қолданғанда анти - Ха - факторының максимальді қолайлы мөлшері болып табылады:
А) 0,2—0,4 ед/мл
Б) 0,6—1,0 ед/мл
В) 1,0—2,0 ед/мл
Г) 3,0—4,0 ед/мл
Д) 4,0—5,0 ед/мл
15.54. Эноксапарина 1 тәулігіне бір рет қабылдағанда анти - Х а -ны максимальды қолайлы оптимальды мөлшері болып табылады:
А) >0,5 ед/мл
Б) >1,0 ед/мл
В) > 2,0 ед/мл
Г) >3,0 ед/мл
Д) >4,0 ед/мл
15.55. Далтепаринді тəулігіне 1 рет анти -Ха - активтілігінің максимальді қолдану мөлшері:
А) 0,05 ед/мл
Б) 1,05 ед/мл
В) 2,05 ед/мл
Г) 3,05 ед/мл
Д) 4,05 ед/мл
15.56. Төмен молекулярлы гепариннің организмнен шығу жолы:
А) Бүйректік
Б) бүйректік
В) Аралас бүйректік жəне бүйректік қатынаспен 1:1
Г) Аралас бүйректік жəне бүйректік қатынаспен 1:2
Д) Аралас бүйректік жəне бүйректік қатынаспен 1:3
15.57.Науқаста ауыр бүйректік жеткіліксіздік (шумақтық фильтрация жылдамдығы)кезінде терапевтік антикогулянттар қолдану мақсаты:
А) К витаминдерінің антагонистері
Б) Төмен молекулярлы гепариннің стандартты дозасы
В) Дабигатранды 75 мг тəулігіне 2 рет
Г) Нефракцирленген гепарин
Д) Дабигатранды 110 мг тəулігіне 2 рет
15.58. Р ивароксабан ды тағайындауға қарсы көрсетілген, шумақтық фильтрация жылдамдығы төмен болғанд а :
А) 60 мл/мин
Б) 50 мл/мин
В) 40 мл/мл
Г) 30 мл/мин
Д) 15 мл/мин
15.59. Креатинин клиренсі көрсеткіші қаншалықты төмендеген кезде, ривароксабан және апиксабан нның мөлшерін төмендету керек:
А) 90 мл/мин
Б) 80 мл/мин
В) 70 мл/мин
Г) 60 мл/мин
Д) 50 мл/мин
15.60. Шумақтық фильтрация жылдамдығының 30 мл/мин төмендеуінде ривароксабан ның мөлшері болуы тиіс:
А) 20 мг 1 рет тәулігіне
Б) 15 мг 1 рет тәулігіне
В) 5 мг 2 рет тәулігіне
Г) 2,5 мг 2 рет тәулігіне
Д) 2,5 мг рет тәулігіне
15.61. Шумақтық фильтрация жылдамдығының 40 мл/мин дейін төмендеуінде апиксабан ның мөлшері болуы тиіс:
А) 20 мг 1 рет тәулігіне
Б) 15 мг 1 рет тәулігіне
В) 5 мг 2 рет тәулігіне
Г) 2,5 мг 2 рет тәулігіне
Д) 2,5 мг 1 рет тәулігіне
15.62. Перауыз арқылы антикогулянтты қабылдайтын жəне креатинин клиренсі 60 мл/мин науқаста бүйректің функциясын қалай бағалайды:
А) 2 жылда 1 рет
Б) жылына 1 рет
В) 6 айда 1 рет
Г) 3 айда 1 рет
Д) айына 1 рет
15.63. Гепариннің әсерін нейтрализациялау үшін тері астына енгізілетін протамин сульфаттың мөлшері:
А) Болюспен бірмезгілде
Б) Ұзақ инфузия түрінде
В) Болюспен бір немесе екі рет
Г) Болюспен 3 рет 2 сағ аралықта
Д) Болюспен 3 рет 3 сағ аралықта
15.64. Протамин сульфатын енгізу арқылы гепариннің ісер ету нәтижесін бағалау үшін қолданылады:
А) Протромбиндік уақыт
Б) Қан ағу уақыты
В) Халықаралық нормалық қатынас
Г) қан ұю уақыты
Д) Тромбопластиннің активті жиілік уақыт
15.65. Науқасқа хирургиялық араласу тағайындалған жағдайда жаңа перауыз арқылы антикогулянтты тағайындау тактикасы:
А) Хирургияны орындау барысында антикогулянтты қабылдауды жалғастыру
Б) Хирургиялық араласу барысында дәрілік затты қабылдауды ұзақ уақытқа тоқтату
В) Уақытша дәрілік затты енгізуді тоқтату және науқасқа төмен молекулярлы гепаринді тағайындауға ауыстыру
Г) Хирургиялық араласу барысында қан кету даму қаупі болмаған жағдайда анткогулянтты қабылдауды уақытша тоқтату
Д) Антикогулянттарды қабылдауды тоқтату және науқасқа антиагреганттарды тағайындау
15.66. Бүйрек функциясы қалыпты жағдайда қан кету даму қаупі төмен болғанда хирургиялық араласу алдында антикогулянттарды енгізуді тоқтатады:
А) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 2сағ бұрын
Б) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 6 сағ бұрын
В) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 12 сағ бұрын
Г) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 24 сағ бұрын
Д) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 48 сағ бұрын
15.67. Бүйрек функциясы қалыпты жағдайда ауыр қан кету даму қаупі бар науқастарға хирургиялық араласулар жасар алдында жаңа перауыз арқылы антикогулянтты тағайындау тоқтатылады:
А) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 2сағ бұрын
Б) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 6 сағ бұрын
В) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 12 сағ бұрын
Г) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 24 сағ бұрын
Д) Жоспарлы операцияны жасағанга дейін 48 сағ бұрын
15.68. Ишемиялық инсульт дамыған жағдайда перауыз арқылы антикогулянтты қабылдау ұзақтығы тәуелді:
А) Науқастың жынысына
Б) Науқастың жасына
В) От расовой принадлежности
Г) Мый инфарктының өлшеміне
Д) Бүйрек функциясына
15.69. Кардиоверсияның көмегімен синусты ритмнің қалыптасуынан кейін инсульт дамуының қаупінсіз үлкен қан айналым қан тамырларының эмболия дамуынсыз болған жүрек алды фибрилляциясымен науқастар антикогулянттарды қанша уақыттан кем емес қабылдау ұсынылады:
А) 1 апта
Б) 2 апта
В) 3 апта
Г) 4 апта
Д) 8 апта
15.70.жүрек алды фибрилляциямен науқастарда қансырау дамуының қатерін қандай шкаламен бағалау ұсынылады:
А) Қалыпты бүйрек функциясы
Б) Гемоглобиннің қалыпты деңгейі
В) Жүрекше фибрилляциясының пароксизімі дамуы 3 апта аралығында терапевтік режим бақылау жоғары дəрежеде
Г) Қалыпты когнитивті функциясы
Д) Анамнезінде инсульттің болмауы
15.71. Цитохромды Р-450 изоферментінің полиморфизімі геннің антикогулянттар терапиясына негізделген реакциясының жауабының əртүрлілігі:
А) CYP2C9
Б) CYP3А4
В) CYP2D6
Г) CYP3А5
Д) CYP2C19
15.72. Науқастарда қан кету қаупінің дамуын бағалау үшін жүрекшелік фибрилляцияның шкаласын қабылдау көрсетілген:
А ) GRACE
Б) CHA2DS2-VASc
В) HAS-BLED
Г) SCORE
Д) CHADS2
15.73. Ишемиялық инсульттің алдын алу үшін ауыз арқылы антикогулянттарды бағалау мақсатында қолдану жүрекшелік фибрилляцияны шкалалық мақсатында қолдану :
А) SCORE
Б) HAS-BLED
В) CHADS2
Г) CHA2DS2-VASc
Д) GRACE
15.74. CHA2DS2-VAS шкаласы қолданылады :
А) Науқастарда жүйелік эмболяның қаупін бағалау жүректік фибрилляция жəне ауыз арқылы антикогулянттарды мақсатты түрде қолданылады
Б) Науқастардағы қан кету қаупін бағалау үшін жүректік фибрилляция ауыз арқылы антикогулянттпрды
В) Жүректік фибрилляциясы бар науқастың өкпенің амидоронды зақымдануының қауіп қатер
Д) Жүрек фибрилляциясы бар науқастардағы жүрек жеткіліксіздігінің жағымсыз қаупін бағалау
15.75. Жүректің клапынды фибрилляциясы бар науқастарға жүйелік эмболияның профиллактикасы кезінде қолдануы:
А) Варфарин
Б) Дабигатран
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Вессел Дуэ Ф
15.76. Жүйелік эмболиясы бар науқастард а алдын -алу үшін жүрек қақпақшасының протезінен кейін гі тағайында л у ы :
А) Варфарин
Б) Дабигатран
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Эдоксабан
15.77. Ауыз арқылы ішетін антикогулянттарды ң қайсысын м індетті түрде тамақпен қабылдау қажет:
А) Варфарин
Б) Дабигатран
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Фенилин
15.78. Барлық антикогулянттардың ішінде бүйрек пен жоғары дәрежеде шығарылатыны қайсысы :
А) Варфарин
Б) Дабигатран
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Эдоксабан
15.79. Ауыз арқылы ішетін антикогулянт тың қайсысы про дəрілік зат болып табылады:
А) Варфарин
Б) Дабигатран
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Эдоксабан
15.80. Қайсы ауыз арқылы ішетін антикогулянт та МНО-ы бақылау жəне мөлшерін іріктеу қажет:
А) Варфарин
Б) Дабигатран
В) Ривароксабан
Г) Апиксабан
Д) Эдоксабан
15.81. Тері некрозының бірінші күні специ ф икалық жағымсыз жанама əсерін болып табылады, мына дәрілік затты қолдану да :
А) Эноксапаринді
Б) Фондапаринуксті
В) Варфаринді
Г) Дабигатранді
Д) Апиксабанді
15.82. К витаминінің антагонистін қолдану кезінде жағымсыз жанама əсері ретінде тері некрозы болуы байланысты:
А) Блокада синтезінің II факторы
Б) Блокада синтезінің VII фактор
В) Блокада синтезінің IX фактор
Г) Блокада синтезінің X фактор
Д) С и S протеиндердің блокада синтезі
15.83. Жедел миокарда инфарктында ST сегментінің жоғарлауынсыз науқастарда бивалируинді гепариннен салыстыра отырып қолдану тиімді:
А) Тромбоз стентнің жиі емес дамуы
Б) Қан кетудің жиі емес дамуы
В) Тромбоэмболияның асқынуының жиі емес дамуы
Г) Қайталама миокард инфарктының жиі емес дамуы
Д) Жүрек жеткіліксіздігінің жиі емес дамуы
15.84. ST сегментінің жоғарылауымен жедел миокард инфаркты бар науқастарда бивалируинді қабылдау тек біріншілік тері арқылы коронарлық артерияның араласуында орындалады:
А) Тромболитикалық дәрілік затарды қосымша енгізу қажет
Б) Қажет емес гепаринді қосымша
В) Амбсиксимаб қосымша енгізілу қажет
Г) Антиагреганттарды қолдануға болмайды
Д) Гепаринді қосымша қолдану қажет
15.85. Ауызбен және іш қуысына пайдаланғанда антикогулянттарды алмастыру (фракциялық емес гепарин немесе төмен молекулярлы гепарин) қайсысынан басталуы мүмкін:
А) Біріншілік уақытта жаңа перауыз арқылы антиагреганттарды соңғы мөлшерде қабылдау
Б) Сол мезетте жаңа перауыз арқылы антикогулянттарды болжанған мөлшерде қабылдау
В) 3 сағаттан кейін қабылданған перауыз арқылы антиагреганттың соңғы
Г) 48 сағаттан кейінгі парентаральді соңғы мөлшерін
Д) 96 сағаттан кейін дәрілік заттың соңғы мөлшерін
15.86. Ацетилсалицил қышқылы клопидогрелмен комбинациялауда науқастарға жүректік фибрилляция кезінде қолданылады:
А) Альтернативті варфаринді дəрігердің қарауына қарай қолдану
Б) Жаңа ауызбен ішетін антикогулянттарды альтернативті дəрігер қарауына қарай
В) Егер науқастың кез келген антикогулянттарды қабылдауына немесе төменгі қан кету даму қаупіндегі қабылдаудан бас тартса
Г) Науқаста қан кетуге жоғары қауіптілік болса
Д. Егер науқаста МНО-ы бақылай алмаса
15.87. Екі валентті темір сульфатын қолдануға көрсеткіш болып табылады:
А) Апластическалық анемия
Б) Теміртапшылықты анемия
В) Гемолитическалық анемия
Г) Сидероахрестикалық анемия
Д) Гемосидероз
15.88. Ф оли й қышқылын қолдануға көрсеткіш:
А) Сахараза/изомальтаза тапшылығында
Б) Глюкозо-галактозды мальабсорбция
В) Фруктозаны көтере алмау
Г) Фоли тапшылықты анемия
Д) В 12-тапшылықты анемия
15.89. Темір ( III ) гидроксид полимальтозат ты қолдануға көрсеткіш :
А) Апластическалық анемия
Б) Теміртапшылықты анемия
В) Гемолитическалық анемия
Г) Сидероахрестикалық анемия
Д) Гемосидероз
15.90. Ц ианокобаламин ді қолдануға көрсеткіш :
А) Сахараза/изомальтаза тапшылығында
Б) Глюкозо-галактозды мальабсорбция
В) Фруктозаны көтере алмау
Г) Фоли тапшылықты анемия
Д) В 12-тапшылықты анемия
15.91. Еківалентті темір дәрілік заттарын қолданады:
А) Ауыз арқылы
Б) Көктамыр арқылы
В) Бұлшықет арқылы
Г) Per rectum
Д) Ингаляция арқылы
15.92.Үшвалентті темір дәрілік заттарын қолданады:
А) Ауыз арқылы
Б) Көктамыр арқылы
В) Бұлшықет арқылы
Г) Per rectum
Д) Ингаляция арқылы
15.93. Темір дәрілік заттарын ауыз арқылы қабылдауда жиі қолданбаған дұрыс:
А) 1 рет тәулігіне
Б) 2 рет тәулігіне
В) 3-4 рет тәулігіне
Г) 5-6 рет тәулігіне
Д) 7 рет тәулігіне
15.94. Темір дәрілік заттарының антианемиялық эффекті мынадай уақыт аралығында дамиды:
А) 2-4 сағ
Б )2-4 күн
В) 2-4 апта
Г) 2-4 ай
Д) 1 жыл
15.95. Теміртапшылықты анемияда темір препарттарының курс терапиясы әдетте құрайды:
А) 2-3 күн
Б) 2-3 апта
В) 2-3 ай
Г) 6 ай
Д) 1 жыл
15.96.Антидотом дәрілік затов железа является:
А) Дефероксамин (Дес-ферал)
Б) D-пенецииламин
В) Унитиол
Г) Цитрат
Д) Тиосульфат натрия
Нұсқау: Выберите правильный ответ по схеме
Дата добавления: 2018-09-22; просмотров: 264; Мы поможем в написании вашей работы! |
Мы поможем в написании ваших работ!