Informatory, poradniki i foldery turystyczne
Bogatym źródłem informacji krajoznawczych są wszelkiego typu informatory. Wydawnictwa tego typu najczęściej zawierają informacje praktyczne związane z konkretnymi obiektami krajoznawczymi. Przykładem mogą być informatory dotyczące muzeów w Polsce. Jedną z najbardziej rozpowszechnioną formą wydawnictw zawierających informacje krajoznawcze są foldery. Są one wydawane przez dyrekcje konkretnych obiektów turystycznych, jednostki samorządowe lub lokalne organizacje turystyczne. Zawierają bogatą informację dotyczącą konkretnego obszaru lub obiektu, często fotografie, rysunki i „mapki”.
Zawierają też dużą grupę informacji praktycznych, np. o restauracjach, wypożyczalniach sprzętu sportowego, obiektach noclegowych, etc.
Czasopisma turystyczne
Na rynku prasowym znajduje się bogaty wybór czasopism turystycznych.
Najbardziej popularne z nich to: National Geograpchic (wraz z jego polską edycją),
„Podróże”, „Poznaj Swój Kraj”. Do tego typu publikacji należy dodać ukazujące się cyklicznie artykuły dotyczące turystyki w prasie codziennej np. w „Gazecie Wyborczej” czy „Dzienniku Bałtyckim”.
Informacje zawarte w tego typu wydawnictwach są typowymi informacjami krajoznawczymi. Opisywane są tam obiekty przyrodnicze lub kulturalne. Informacje te uzupełnione są ilustracjami. Często zamieszczane są w nich relacje z podróży zawierające też informacje praktyczne.
Inne publikacje krajoznawcze
Do tego typu źródeł informacji zaliczyć można na przykład encyklopedie, słowniki. Pewne informacje o charakterze krajoznawczym znaleźć można na przykład w „Wielkiej Encyklopedii PWN”. Informacje tutaj zawarte są jednak bardzo ograniczone. Więcej informacji dotyczących obiektów kulturalnych, miast i obiektów przyrodniczych zawiera np. „Turystyczna Encyklopedia Polski”.
Źródeł informacji krajoznawczych jest bardzo wiele. Trzeba jednak dodać, że różna jest ich ranga. Niektóre z nich opisują w sposób bardzo szczegółowy poszczególne obiekty, w innych jest to raczej opis o charakterze encyklopedycznym.
|
|
|
16. Polityka turystyczna państw europejskich - funkcjonowanie narodowych organizacji turystycznych (NTO) i narodowych administracji turystycznych (NTA)
1.
Narodowa Administracja Turystyczna (National Tourism Administration - NTA), jako oddzielny organ administracji państwowej, funkcjonuje we wszystkich krajach UE. W zależności od rangi gospodarki turystycznej w danym kraju jej rolę wykonuje właściwy minister, sekretarz stanu lub departament w odpowiednim resorcie.
Przyjmuje się, że ministerstwo pełniące funkcję narodowej administracji turystycznej może występować w trojakiej formie:
• jako ministerstwo turystyki (samodzielne lub w połączeniu z innymi strefami funkcjonowania kraju)[Występuje w krajach takich jak: Cypr, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Polska, Rumunia, Włochy oraz Belgia],
• jako sektor w resorcie gospodarki (np. w Austrii, Bułgarii, Danii, Estonii, Francji),
• jako sektor w innym ministerstwie [np. w Czechach (Min. Rozwoju regionalnego), Finlandia (Min. Handlu i Przemysłu), Malta (Prezes Rady Ministrów)].
Można zatem powiedzieć, że jest to organ rządowy pełniący funkcję koordynatora polityki turystycznej, w ramach ogólnej strategii gospodarczej państwa.
Wśród najważniejszych zadań NTA wymienić należy:
- określanie strategii oraz ogólnej polityki turystycznej państwa i koordynacja rozwoju turystyki;
- przygotowanie rozwiązań legislacyjnych w dziedzinie turystyki; utrzymywanie współpracy międzynarodowej i wdrażanie polityki turystycznej UE; - wspieranie inwestycji w turystyce;
- podejmowanie wielokierunkowych działań w zakresie kształcenia, szkolenia i doskonalenia zawodowego kadr turystycznych;
- wspieranie wybranych programów i przedsięwzięć regionalnych, zgodnych z ogólną polityką państwa i strategią rozwoju turystyki;
|
|
|
- koordynowanie współpracy międzyresortowej w dziedzinie turystyki; - nadzór nad działalnością Narodowej Organizacji Turystyki.
Funkcje narodowej administracji turystycznej w Polsce pełni Ministerstwo
Sportu i Turystyki. W ramach działu turystyka odpowiada za programowanie rozwoju, kształtowanie mechanizmów prawno – ekonomicznych oraz promocję turystyki na rynku krajowym i zagranicznym.
Narodowa Organizacja Turystyczna (National Tourism Organisation - NTO) jest organizacją publiczną lub publiczno-prywatną, finansowaną w przeważającej części ze środków budżetowych państwa. Wykonuje głównie funkcje operacyjne w zakresie promocji i marketingu, kształtując wizerunek kraju na rynkach zagranicznych i na rynkach krajowych oraz wspierając rozwój produktu turystycznego odpowiadającego potrzebom rynkowym. W literaturze spotkać można kilka definicji NTO. S. Medlik uważa, że NTO to "oficjalne ciało w różnym stopniu odpowiedzialne za rozwój, promocję i koordynację turystyki w danym kraju, uznawane, a także do pewnego stopnia finansowane przez rząd." A Zawistowska twierdzi, że jest to "instytucja rządowo - samorządowa, sprawująca bieżące funkcje operacyjne, głównie w zakresie marketingu i promocji." J. Borzyszkowski określa NTO jako "organizację współpracy publiczno - prywatnej, w znacznym stopniu finansowaną z budżetu państwa, odpowiedzialną głównie za marketing turystyczny kraju docelowego i inne funkcje operacyjne (m.in. rozwój produktów turystycznych, informację turystyczną)."Nadrzędnym celem NTO jest promocja zagranicznej turystyki przyjazdowej poprzez przekonywanie mieszkańców innych krajów. Większość narodowych organizacji turystyki prowadzi również promocję na rynku krajowym (w UE wyjątkami są: Dania, Finlandia, Irlandia, Rumunia, Hiszpania i Szwecja).
|
|
|
Do podstawowych zadań NTO zalicza się:
• stymulowanie popytu na usługi i produkty turystyczne,
• koordynację promocji zagranicznej,
• tworzenie narzędzi promocyjnych dla przemysłu turystycznego,
• wspieranie rozwoju krajowego produktu turystycznego,
• wspieranie regionów i przemysłu tur w działalności promocyjnej,
• kreowanie wizerunku turystyki jako ważnego sektora gospodarki oraz promowanie jej rozwoju wśród instytucji rządowych i w społeczeństwie.
Polska Organizacja Turystyczna (POT) – organizacja rządowa utworzona na mocy ustawy z dnia 25 czerwca 1999 o Polskiej Organizacji Turystycznej. POT rozpoczęła działalność 1 stycznia 2000. Podlega ministrowi właściwemu do spraw turystyki – obecnie Ministrowi ds. Turystyki i Sportu. POT jest jedną z ponad 200 narodowych organizacji turystycznych na świecie. Organizacja realizuje swoje cele na poszczególnych rynkach poprzez przedstawicielstwa (POIT) w 14 krajach świata i przez kampanię wizerunkową pt. Promujmy Polskę Razem.
POT współpracuje z przedstawicielami władzy rządowej – wojewodami,
samorządami terytorialnymi, Polską Izbą Turystyki oraz innymi organizacjami branży turystycznej, a także stowarzyszeniami działającymi w tej dziedzinie. Efektem tej współpracy są licznie organizowane imprezy promujące wśród krajowych i zagranicznych turystów regiony, miasta i poszczególne lokalne produkty turystyczne.
Wspólnie organizowane są także stoiska na targach, konkursy, seminaria konferencje.
Cele POT:
• promocja Polski jako kraju atrakcyjnego turystycznie,
• zapewnienie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie,
• inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju oraz modernizacji infrastruktury turystycznej,
|
|
|
• inspirowanie tworzenia regionalnych organizacji turystycznych, obejmujących swoim zakresem działania obszar jednego lub więcej województw oraz lokalnych organizacji turystycznych, obejmujących swoim zakresem działania obszar jednego lub więcej jednostek samorządu lokalnego, a także współdziałanie z nimi.
Regionalna Organizacja Turystyczna (ROT) jest organizacją współpracy samorządu terytorialnego (zwłaszcza samorządu szczebla wojewódzkiego) i branży turystycznej (szeroko rozumianej ze względu na heterogeniczny charakter gospodarki turystycznej) w zakresie promocji obszaru obejmującego działalność tej organizacji, jako regionu atrakcyjnego turystycznie w kraju i zagranicą, założoną w formie prawno-organizacyjnej – stowarzyszenia.
Zadania ROT:
• skoordynowanie działań promocyjnych w województwie,
• stworzenie regionalnego systemu informacji turystycznej – w celu zapewnienia kompleksowej informacji o województwie w oparciu o lokalne punkty informacji turystycznej oraz włączenie w krajowe rozwiązania systemu informacji turystycznej,
• promocja walorów turystycznych regionu w kraju i zagranicą,
• stymulowanie tworzenia i rozwoju produktu turystycznego w regionie
(zapewnienie wysokiej jakości produktu turystycznego zdolnego sprostać konkurencji międzynarodowej),
• inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej,
• inspirowanie i pomoc przy tworzeniu Lokalnych Organizacji Turystycznych w regionie,
• doskonalenie kadr dla potrzeb turystyki,
• prowadzenie badań i analiz marketingowych w dziedzinie turystyki.
Lokalna organizacja turystyczna (LOT) analogicznie jak regionalna organizacja turystyczna jest organizacją współpracy samorządu terytorialnego (zwłaszcza samorządu szczebla powiatowego lub gminnego) i lokalnej branży turystycznej (szeroko rozumianej ze względu na heterogeniczny charakter gospodarki turystycznej) w zakresie promocji turystycznej obszaru obejmującego działalność tej organizacji, a w szczególności kreowania (tworzenia, promocji i rozwoju) lokalnych produktów turystycznych, założoną w formie prawno-organizacyjnej – stowarzyszenia.
Zadania LOT:
• integracja społeczności lokalnej, głównie jednostek samorządu lokalnego i branży turystycznej,
• kreowanie produktu turystycznego (tworzenie, rozwój i promocja) wokół lokalnych atrakcji turystycznych,
• gromadzenie i aktualizacja informacji o atrakcjach i produktach turystycznych,
• utrzymanie i prowadzenie lokalnych punktów informacji turystycznej.
Дата добавления: 2018-09-20; просмотров: 259; Мы поможем в написании вашей работы! |
Мы поможем в написании ваших работ!