Шеттілдік білім берудің басқа ғылымдармен байланысы



Шет тілін оқыту әдістемесі-шет тілін оқу орындарында оқыту үшін қолданылатын,ғылыми негізделген теория.

Әдістеме педагогика ғылымымен, психология, лингвистика ғылымдарымен тығыз байланысты.Педагогика - жас ұрпакты оқыту жэне тәрбиелеу жөніндегі ғылым. Педагогика ғылымында оқыту жене оның әдістері негізгі қағида болып табылады. Шет тілін оқыту ды уйрену ушін педагогиканы білу шарт. Педагогиканьң бір саласы дидактика деп аталады. Дидактика мектепте оқытудыц негізгі жолдарын зерттейді.Әдістер дидактиктерің айтуы бойынша, белгілі бір тақырыпты оқытудың жолдары.Шет тілін оқыту, математиканы, тарихты оқыту әдістемелері сияқты дидактиканың негізгі қағидаларын қолданады және оны байытады.Мысалы: "көрсету" принципі тұңғыш рет шет тілін оқыту әдістемесінде қолданылды.Қазір ол дидактиканыц негізгі принциптерінің, біріне айналды жене басқа да пәндерді оқытуда да қолданылады.Шет тілін оқыту дегеніміз - оқушыда тыңдау, сөйлеу, оқу және жазу дағдысымен біліктілік қалыптастыру. Егер біз дағды мен біліктіліктің психологиялық мәнін тусінбесек, онда біз оларды қалыптастыра алмаймыз.Шет тілін оқытуда психологияның негізгі қағидаларын сөйлеу әрекетіне байланыстыра отырып пайдалану қажет.

Көрнекті психолог Н.И. Жинкин сөйлеу әрекетін зерттей келіп, сөздер мен оларды пайдалану мидьң кинетикалық орталығы арқылы жүзеге асатынын айтты.Муғалім оқушыны тілге уйрету барысында, тыңдау мен сөйлеудің бар мүмкіндіктерін жасау керек. Екінші тілде сөйлеу дегеніміз - жаңа таңбалы білім алудың жаңа жолдарын игеру деген сөз. Осы жаңа жолды жасау тілді үйренуде маңызды орын алады.Шет тілін үйренуде оқушының есте сақтау қабілетінің маңызы зор. Сондықтан, муғалім жаңа тақырыпты есте сақтау, есте узақ сақтау жолдарын білуі керек.

Психология ғылымы әдістемеге көп көмек көрсетеді. Әдістеме ғылымы жүйке жүйесі физиологиясы ғылымымен байланысты.Атақты орыс ғалымы Павловтың айтуынша адамның жоғарғы жүйке жүйесінің қызметі- сөйлеу мен ойлау,жүйке жүйесінің ерекше қызметі.Әдістеме ғылымы лингвистика ғылымымен тығыз байланысты,себебі лингвистиканың негізгі проблемалары тіл мен ойлау,граииатика мен сөздік,және т.б әдістемеге қатысы көп.Әдіснама, әдіс пен теория әрқашан бір-бірімен тығыз байланысты. Теория педагогикалық құбылыстардың кез-келген әдіснаманың негізі болып табылады және сол әдістеменің көмегімен табылған фактілер арқасында кеңейеді. Теория — таным процесінің нәтижесі, ал әдіснама болса осы танымға жету мен оны құру тәсілі болып табылады. Бұл — теориялық және практикалық ғылыми-танымдық іс-әрекетті ұйымдастыру мен құрастырудың негізі мен тәсілдер жүйесі, бұл — осы жүйені тану жолы. Таным теориясы тұтас таным іс-әрекеті процесін және ең алдымен оның мазмұндық негізін зерттейді. Әдіснама шынайы және практикалық түрде тиімді білімге жетудің әдістері мен жолдарына көп көңіл бөледі, осы білімді дамытудың тәсілдерін іздестіреді.

Кез-келген әдіснамалық мәселелерді шешу белгілі бір гносеологиялық принциптер негізінде құралған бастапқы әдіснамалық тұжырымда жүзеге асады. Адамның танымдық іс-әрекетінің жалпы заңдылықтарын, оның даму заңдарын қалыптастыру философия ғылымының мәселесі. Білімді философиялық, аксиологиялық түсіну философияға тән және ол ғылыми білім туралы түсініктердің қалыптасуына шешуші ықпал етеді. Алайда зерттеушінің әдіснамалық тұжырымына жалғыз философия мен оның гносеологиялық негіздері ғана әсер етпейді. Зерттеушінің әдіснамалық тұжырымдама, көбінесе, ғылыми білімді құру мен дамыту теориясы болып табылады, өйткені ол психологкялық-педагогикалық ғылымға және оның тарихына бағытталады. Осыған орай, әрбір әдіснамалық тұжырымдама психологиялық-педагогикалық теориялар негізінде құрылып, соларға сүйенеді, өйткені олар осы тұжырымға жақын және онын ең басты құрылымдары болып табылады.Әдіснамалық тұжырымдар ғылымның философиялық негіздері мен педагогикалық ғылымның зерттелетін саласының жетістіктеріне байланысты ажыратылады.

Зерттеушінің әдіснамалық тұжырымының қалыптасуына бұған дейін қалыптасқан және басқа да психолгиялық-педагогикалық тұжырымдар әсер етеді. Жаңа әдіснамалық тұжырым оған дейінгі пайда болған әдістемелік концепциялар желісінде пайда болып,дамиды,ол нені іздеу керек және қалай іздеу керектігін дәл анықтауға мүмкіндік береді. Әдіснама,әдіс,теорияны айту себебі бір-бірімен тығыз байланысты ғылым салалары,бұл терминдердің бәрін қарастырып, зерттеген және терминдер педагогика,психология,лингвистика салаларына қатысты. Қорыта келе, барлық ғылым салалары бір-бірімен байланыса отырып дамиды,бірін-бірі толықтырып,жетілдіреді.

 

 

№13

 

11 Фонетический аспект обучения иностранному языку. Ауд. /СРС

Роль фонетических навыков в процессе формирования иноязычной коммуникативной компетенции. Цели и задачи, особенности работы по формированию данных навыков, обусловленные характером аудитории, учебного курса. Слухопроизносительные и ритмико-интонационные навыки. Типология ошибок. Сущность акустического, артикуляторного и дифференцированного подходов к обучению фонетике. Фонетическая зарядка, ее роль и место на уроке иностранного языка. 4 час./ 8 час.

3.1.12 Лексический аспект обучения иностранному языку.

Роль лексических навыков в формировании иноязычной коммуникативной компетенции. Трудности, связанные с формой, значением и употреблением слов, пути их предвосхищения и минимизации. Коннотативные особенности слов, фоновая и безэквивалентная лексика. Способы ознакомления с лексическими единицами и их выбор с учетом потенциальных сложностей. Лексические навыки и умения, роль синтагматических и парадигматических связей слов при их формировании. Система лексических упражнений, направленная на установление различных связей слова. Семантическое поле и факторы, определяющие его динамику. Контроль уровня сформированности лексических навыков. 7 час./ 14 час

3.1.13 Грамматический аспект обучения иностранному языку.

Роль грамматических навыков в формировании иноязычной коммуникативной компетенции. Сущность имплицитного, эксплицитного, дифференцированного подходов к формированию грамматических навыков. Межъязыковая и внутриязыковая интерференция и типология грамматических ошибок. Формы контроля уровня сформированности грамматических навыков, принятые в отечественной и зарубежной практике обучения ИЯ. 5 час./ 10 час.

3.1.14 Обучение аудированию.

Аудированию и его роль в практическом овладении иностранным языком. Аудирование как цель и средство обучения. Основные механизмы аудирования и способы их формирования и развития. Типология трудностей, встречающихся при обучении аудированию. Система упражнений на формирование различных механизмов аудирования. Этапы работы с аудио текстами. Способы контроля сформированности данных речевых умений. Содержание и структура тестовых заданий по аудированию в системе международных экзаменов. 4 час./ 8 час.

3.1.15 Обучение чтению.

Чтение как цель и средство обучения иностранному языку. Этапы обучения чтению. Обучение технике чтения. Виды чтения и система упражнений по их формированию. Текст и система работы с ним. Способы контроля сформированности навыков и умений чтения, сложившиеся в отечественной и зарубежной практике преподавания ИЯ. Формы контроля сформированности умений чтения, принятые в отечественной и зарубежной практике преподавания ИЯ. 4 час./ 8 час.

3.1.16 Обучение говорению.

Формы речи и формы общения. Условия порождения речи. Реальные, условные и проблемные ситуации, способы их создания на уроке. Монолог и диалог, их разновидности и характеристики. Способы обучения говорению. Роль речевой установки и опор при обучении говорению. Контроль сформированности умений устноречевого общения в отечественной и зарубежной практике преподавания ИЯ. 4 час./ 8 час.

3.1.17 Обучение письму.

Письмо и письменная речь в лингвистике и методике. Обучение письму как цель и средство обучения ИЯ. Цели, содержание, этапы формирования навыков письменного общения. Обучение графике, орфографии и собственно письменной речи в курсе обучения ИЯ в школе. Место обучения письму на уроке ИЯ. Виды письменного контроля, используемые в отечественной и зарубежной практике обучения ИЯ. 2 час./ 4 час.

3.1.18 Современные методы и технологии обучения иностранным языкам. 4 час./ 9 час.

 

№15

 

Основные этапы работы над грамматическим материалом Современное состояние теории навыков и умений в ино странном языке позволяет выделить четыре основных этапа работы над грамматическим материалом. 1. Этап презентации грамматических явлений и созда ние ориентировочной основы для последующего формиро вания навыка. 2. Формирование речевых грамматических навыков пу тем их автоматизации в устной речи. 3. Включение речевых навыков в разные виды речи. 4. Развитие речевых умений.

за курс обучения в школе учащиеся должны овладеть продуктивными и рецептивными грамматическими навыками. К продуктивным навыкам грамматического оформления порождаемого текста при говорении и письме относятся навыки образовывать грамматические формы и конструкции; выбирать и употреблять грамматические конструкции в зависимости от ситуации общения; уметь варьировать грамматическое оформление высказывания при изменении коммуникативного намерения; владеть способами интерпретации значений и перевода основных грамматических категорий на родной язык; формулировать грамматическое правило с опорой на схему или таблицу; различать грамматическое оформление устных и письменных текстов

уществует несколько основных требований к обучению грамматике в рамках коммуникативно-деятельностного подхода:

1) материал для обучении грамматике должен отражать естественное использование языка в общении без искусственных примеров и надуманных ситуаций;

2) в учебном материале следует четко выделять формальные, семантические и функциональные аспекты, для того, чтобы учащиеся могли установить связь между ними в определенных контекстах;

3) грамматический материал целесообразно предъявлять в доступном объеме с целью возможности его закрепления в новых контекстах;

4) введению нового материала необходимо предпосылать повторение ранее усвоенного и широко использовать в качестве опоры иллюстративную наглядность, схемы, таблицы и др.;

5) пояснения и правила должны быть краткими, точными и простыми, адекватно отражающими специфику грамматического материала;

6) для закрепления грамматических явлений следует использовать различные виды общения, в том числе парную и групповую работу.

К основным этапам работы над новым грамматическим явлением относятся: ознакомление, первичное закрепление, развитие навыков и умений использования грамматики в устном и письменном общении.

 

 

№14

Тыңдап-түсіну қысқа мерзімдік және ұзақ мерзімдік еске байланысты. Қысқа мерзімдік ес келіп түскен хабарды қабылдаудың барлық сатыларында сақтап, оны ұзақ мерзімдік еске жөнелтеді.

Зақ мерзімдік ес сөздердің, сөз тіркестерінің синтаксистік құрылымдардың есіту артикуляторлық бейнелердің және олардың бір-бірімен тіркесу ережелері мен схемаларын сақтайды. Соның нәтижесінде сөйлемнің фразалық құрылымы мен коммуникативтік типін ажыратуға мүмкіндік. туады.

Тыңдап-түсіну сөз әрекетінің басқа түрлерімен тығыз байланысты. Тыңдап-түсіну де, сөйлеу де сөз әрекетінің ауызекі түріне жатады. Ауызша сөзді қабылдай отырып, тыңдаушы моторлы анализатордьң көмегімен дыбыстық бейнелерді артикуляциялық бейнелерге айналдырады. Сөйтіп, моторлы (сөз қозғау) анализатор мен есту анализаторы арасында берік функционалдық байланыс пайда болады. Осыған орай, тыңдап-түсіну ішкі сөзбен де тығыз байланысты. Дыбыстық бейнелерді артикуляциялық бейнелерге айналдыру арқылы тыңдаушы естігенін ішкі сөзде қайталап отырады. Соның нәтижесінде ол естігенін түсінеді. Демек тыңдағанды түсіну үшін ішкі сөздің маңызы зор.

Тыңдап-түсіну процесіне көру анализаторы да қатысады. Жалпы көру анализаторы сыртқы дүние туралы хабар алуда барлық басқа анализаторлардан артық. Тыңдап-түсіну барысында көру анализаторы тыңдаған сөздің мағынасын түсінуге көп жеңілдік тудырады. Сөйлеу органдары, қимыл-қозғалыс сияқты көру белгілері тыңдауды, естігенін ішкі сөзде қайталауды жеңілдетеді. Демек сөйлеушінің сөйлеу органдарының қозғалысын әр түрлі қимылдары мен ымын бақылау тыңдаушыға естігенін түсінуді жеңілдетеді.

Естігенін түсінуді жеңілдетуде көру анализаторының тағы бір көмегі мынада: егер тыңдаушы тыңдап отырған мәтінінің (текстің) жазбаша нұсқасын көріп отырса, онда ол естігенін әлдеқайда жеңіл түсінеді. Бұдан тыңдап-түсінудің оқумен тығыз байланысы көрінеді. Оның үстіне тыңдап-түсіну мен оқу сөз әрекетінің импрессивтік түріне жатады. Яғни екеуі де сөзді қабылдап, оны түсіну болып табылады. Тек тыңдап-түсінуде ауызша айтылған сезді қабылдап, түсіну керек болса, оқуда жазбаша сөзді қабыл-дап, түсіну керек. Сонымен тыңдап-түсіну сөйлеумен де, оқумен де, жазумен де байланысты.


Дата добавления: 2016-01-03; просмотров: 1; Мы поможем в написании вашей работы!

Поделиться с друзьями:






Мы поможем в написании ваших работ!